Episode Transcript
[00:00:01] Hoi, welkom bij de Ontdek Je Levensmissie-podcast. Mijn naam is Neesha Roshanadi en in deze eerste aflevering ga ik je uitleggen wie ik ben, wat ik doe en waarom ik deze podcast geef. En vooral ook waarom jij ernaar zou willen luisteren. Ik ben een spiritueel therapeut en ik heb achtergrond in voeding, in gezondheid en in psychologie. En ik heb verschillende filosofieën bestudeerd in mijn leven.
[00:00:32] En het is mijn missie om iedereen die een missie heeft of op zoek is naar wat hun missie is in het leven, om die bij te staan met van alles en nog wat. Met kennis, met wijsheid, met tips, met therapie.
[00:00:51] Ja, op welke manier ik ook kan en op welke manier jij die ontvangen wil.
[00:00:57] En mijn eigen missie is eigenlijk begonnen met een gevoel. En ik denk ook dat dat normaal zo begint. Het is het gevoel van missie. Het gevoel van er is iets dat ik moet kiezen of iets dat ik moet doen.
[00:01:13] Ik denk dat het bij mij al heel jong begon, toen ik een jaar of vijf was. Toen wist ik opeens zeker dat ik een arts zou worden, of een dokter. Dat idee is niet heel veel veranderd door de jaren heen. Behalve dan dat ik uiteindelijk geen geneeskunde mee ga studeren, want mijn natuurkunde, scheikunde en biologie waren niet goed genoeg. Ik had wel exacte vakken in mijn vakkenpakket op de middelbare school.
[00:01:41] Maar ik voelde niet het vertrouwen dat ik het zou kunnen. En op een gegeven moment, een keer tijdens de les Nederlands, hadden we het over de psychologie, over de leer van de ziel.
[00:01:59] Wat dat was. En eigenlijk dat het de wetenschap van het gedrag was. En bij mij gingen er van alles rinkelen. Ik voelde heel sterk van, oh, dat is misschien een goed alternatief. En dat is de kant die ik uit wil. En dat was een soort gevoel in mij. Ja, waarin van alles open ging, waarvan ik blij werd. En ik had het gevoel dat ik er naartoe getrokken werd. Dat dat een keuze was, een kant was.
[00:02:27] die ik meer zou mogen exploreren, meer ontdekken van wat het dan inhoudt. Wat is psychologie dan? En waar zou ik dan het beste die opleiding kunnen doen? En ik werd gewoon helemaal nieuwsgierig en ik werd helemaal warm en blijfend binnen. En voor mij is dat eigenlijk wat het gevoel voor missie definieert.
[00:02:52] Ik ben opgegroeid en geboren ook in Nederland. Mijn ouders zijn Indonesiërs. Mijn moeder, ik denk dat haar gevoel voor missie zelf ook heel sterk was. Want zij studeerde verpleegkunde in Indonesië. Zij was nog best wel jong. En er was een kans voor haar om naar Nederland te gaan en om daar verder te gaan met de verpleegkundeopleiding. En mijn ouders waren volgens mij net bij elkaar. Het was allemaal nog heel pril. Zij was 19 toen zij naar Nederland kwam.
[00:03:22] En mijn vader is een jaar jonger dan mijn moeder. En in Nederland aangekomen zijn zij dus getrouwd en toen begin jaren 80 ben ik geboren en vlak daarna mijn broertje en een paar jaar later nog een zusje.
[00:03:38] Ik denk misschien ook dat haar gevoel vermissieert. Het gevoel, heel sterk, van ik wil verpleegkundige worden en ik wil dat in Nederland doen en zijn. Aan de andere kant van de wereld, terwijl ze waarschijnlijk... Ja, ze was nog nooit in Nederland geweest en toch was er die roeping en dat gevoel van ik wil daar zijn en ik wil daar werken en ik wil daar een gezin stichten.
[00:04:01] De band tussen Nederland en Indonesië is natuurlijk een band die aan de ene kant heel close is, heel verbonden, en aan de andere kant ook weer niet, omdat er heel veel verleden tussen zit. Het was aan de ene kant logisch dat zij in Nederland terecht zou komen, en aan de andere kant ook weer een heel verrassende keuze om naar de andere kant van de wereld te gaan, lijkt mij.
[00:04:29] Dus ik bewonder mijn moeder ook wel dat zij die beslissing heeft genomen. Dat zij heel erg op haar gevoel is afgegaan en op haar gevoel van missie en verroeping.
[00:04:40] En ik denk dat dat ook heel veel invloed heeft gehad op mijn eigen keuzes.
[00:04:45] Ja, toen ik uiteindelijk ben ik naar de middelbare school, naar de universiteit van Amsterdam gegaan om daadpsychologie te studeren. En ik was op de middelbare school eigenlijk al sinds ik kind was heel rustig, heel stil, ook heel verlegen. En ik durfde eigenlijk niet zo goed de wereld te betreden. Ik was wel altijd nieuwsgierig. Ik wilde altijd weten hoe alles Niet alles, maar wel hoe de wereld in elkaar zat, waarom mensen zo dachten en waarom mensen bepaalde keuzes maakten of bepaalde acties namen. Ik durfde daar niet altijd naar te vragen, maar ik ontwikkelde wel een soort van intuïtie daarvoor, waarom mensen dat deden. Tijdens mijn tienertijd heb ik het ook niet echt makkelijk gehad. Welke tiener wel eigenlijk.
[00:05:30] Ik heb wel in andere gezinsomstandigheden gewonen. Toen ik elf was ben ik bij mijn oma gewonen en daar woonden ook mijn tante. Omstandigheden met mijn ouders, mijn moeder die ziek was, heb ik wel het een en ander ook meegemaakt. Waardoor ik in de ervaring van emoties die ik had, het was heel intens en ik merkte dat ik heel veel emoties tegelijkertijd kon ervaren.
[00:05:54] Maar het kostte me wel wat jaren om te leren om daarmee om te gaan, met mezelf om te gaan. Maar wat ik dan deed, op een gegeven moment, toen ik een jaar of acht was, kreeg ik van mijn oma een dagboekje. Zo'n dagboekje dat je bij een Chinese winkel kan kopen in verschillende kleuren en met die hele fijne lijntjes aan de binnenkant en roze en oranje. lijnen en tekeningen daarin. Zij gaf mij zo'n boekje en ze was zelf schrijfster, ze was journalist en ze stimuleerde mij om dingen te schrijven. Dus ik begon met het schrijven van gedichten en van korte verhaaltjes en op een gegeven moment schreef ik op wat er in de klas allemaal gebeurd was. Dat leidde er uiteindelijk toe dat ik ook mijn gevoelens en mijn gedachten ging opschrijven. Ik kon mezelf niet zo goed verbaal uitdrukken aan mensen en in plaats daarvan ging ik dan in mijn dagboek schrijven hoe ik me voelde en hoe ik me dacht dat anderen zich voelden en waarom ze bepaalde dingen deden. Dus ik ontwikkelde al heel jong een nieuwsgierigheid En ook een soort van analytisch vermogen en ook een intuïtie voor andere mensen waarom ze bepaalde dingen kunnen voelen. Of waarom ze bepaalde dingen deden ook. En ik merkte ook tijdens mijn studie Spirituele Therapie dat dat heel goed van pas kwam.
[00:07:20] Tijdens mijn studie Psychologie kwam ik erachter dat het misschien toch niet helemaal voor mij was. En ik twijfelde ook tijdens het eerste jaar. Ik merkte dat ik heel veel dingen uitstelde, dat ik niet alles leuk vond. Terwijl ik het toch eigenlijk wel heel interessant stof vond. Maar ik viel steeds in slaap tijdens colleges.
[00:07:38] Ik kon me er niet toe zetten om op tijd te beginnen aan tentamens. En ik kon me er ook niet toe zetten om mijn boeken te lezen. Ik vond het soms zo saai.
[00:07:50] Of ik er nou maar de tijd niet voor. En op een gegeven moment besloot ik om gewoon wel door te gaan. Ik deed er wel langer over dan de gemiddelde persoon. Ik besloot van mezelf om de dingen te kiezen die ik interessant vond. Ik zat een beetje te dubbelkoken voor of ik de klinische kant opging. Dus de kant met stoornissen. Waarbij je dan uiteindelijk psychiater zou kunnen worden. Of met mensen zou kunnen werken. Maar om een of andere reden trok het me niet om het op die manier te leren.
[00:08:18] Ik had er een soort van weersstand tegen, dus ik ben uiteindelijk niet die kant op gegaan, terwijl ik dat eigenlijk wel een heel interessante kant vond. En ik denk ook dat dat mijn gevoel voor missie was, die zei van, oh hé, jij gaat het niet op die manier doen. En ik heb daarna geluisterd en ik heb...
[00:08:35] Ja, de gebieden gekozen die ik wel leuk vond. Op een gegeven moment kwam ik dus terecht bij de psychonomie. Cognitieve psychologie, waarbij je dan heel veel leert over leren. Leren over leren. Over een beetje ook ontwikkelingspsychologie, maar dan ouderen. Dus wat gebeurt er eigenlijk wanneer je brein ouder wordt? En dat komt denk ik ook door mijn oma, die op een gegeven moment Alzheimer kreeg. Waardoor ik daar een interesse voor ontwikkeld heb. Om te weten wat daarachter zat, hoe dat allemaal zich uitpakt in het brein. Ja, ik heb een gezichtsherkenningstest op internet gemaakt. Ik heb ook een cursus gedaan om internettesten te kunnen maken.
[00:09:14] en websites te kunnen maken. Ik heb ook synesthesie onderzocht, dat is ook een stukje in het brein waarvan ik nu eigenlijk zeker weet dat dat normaal is. Synesthesie houdt erin dat bepaalde zintuigelijke ervaringen tegelijkertijd opkomen. En eigenlijk heel gek, op het moment dat ik dat onderzoek deed, Ik onderzocht grafeme kleur synesthesie, wat betekent dat wanneer je een letter of een getal ziet, dat er tegelijkertijd ook een kleur op komt. Ik was ermee bezig en het kwam niet in mij op dat ik dat zelf ook ervaarde, omdat ik er eigenlijk zo analytisch mee omging, zo wetenschappelijk.
[00:09:55] Terwijl ik eigenlijk wel, als ik iets zie, meteen een gevoel en een kleur en een beweging erbij ervaar. En soms ook andere ervaringen daarbij heb. Het is iets ook wat ik door de jaren ontwikkeld heb, een intuïtieve ervaring. Maar wel grappig om zo terug te kijken.
[00:10:14] En uiteindelijk heb ik mijn psychologieopleiding afgerond in 2006. Dan heb ik een paar jaar de tijd genomen om te werken en te bedenken wat ik wilde gaan doen en mijn gitaar te leren spelen. Ik heb mezelf gitaar geleerd en daarin heb ik eigenlijk ook geleerd om wat meer die expressie Met expressie bezig te zijn, dus zingen, liedjes zingen, wel van anderen. Het is pas een paar jaar later dat ik echt begon met liedjes schrijven toen mijn broertje mij daarin inspireerde, omdat hij daar ook lessen in had genomen en ook daarmee optraad tijdens open mics. En ook wel een belangrijk onderdeel van mijn leven geweest. Ja, de expressie via muziek en via woorden.
[00:10:59] Uiteindelijk besloot ik dat ik heel graag meer over voeding wilde weten, want als tiener was ik altijd bezig geweest met bakken. Ik bakte elke week wel iets, een taart of een brownie. Ik had allemaal familieleden, vrienden die dan iets bij me bestelden of vroegen of ik iets wilde bakken.
[00:11:19] Ik at als tiener ook heel veel gewoon wat we thuis gewend waren. Maar op een gegeven moment begon ik me te interesseren over voor wat gezond was. Wat is gezondheid eigenlijk? Ik wilde misschien ook met... Ik was in Indonesië geweest ook in die paar jaar dat ik even niet studeerde. En ik kwam erachter dat daar heel veel vraag was ook naar voeding. En naar voedingskennis vooral.
[00:11:44] Mensen aten toen in die tijd heel veel rijst en vlees en gefrituurde dingen. En dat was gewoon heel normaal. Mensen aten ook wel groenten, maar het was minder.
[00:11:57] Mijn familie daar stimuleerde me om misschien ook voedingswetkundige te worden.
[00:12:03] mijn kennis door te geven daar in Indonesië. Dus dat was dan een plan. En verder vond ik het ook leuk om voedings, soort van sportpsycholoog te worden ofzo, of in ieder geval sportvoeding te interesseren. Dus ik besloot in Wageningen een tweejarige master te doen.
[00:12:22] Wageningen was voor mij een hele nieuwe ervaring. Want het was eigenlijk de studententijd die ik niet gehad heb toen ik psychologie studeerde. Toen ik psychologie studeerde was ik heel erg op mezelf. Ik ging heel weinig om met andere mensen. Ik heb eigenlijk niet zoveel nieuwe vrienden gemaakt. Omdat het ten eerste... Ik voelde me niet helemaal op mijn plek. Het waren niet echt mijn soort mensen. En ik was misschien ook niet helemaal blij met hoe ik daar aan het studeren was. Ja, gewoon de werkwijze.
[00:12:49] Ik deed het allemaal wel en ik vond het leuk om te lezen en ik vond het leuk om onderzoek te doen, dingen te analyseren. Maar ik had eigenlijk nog op dat moment niet bedacht dat het niet echt mijn manier was.
[00:13:05] Ik heb altijd boeken gelezen en ik weet dat het mijn manier was om dingen te leren. En toen ik in Wageningen studeerde, voelde het echt als mijn eerste studentiteit, want ik kwam mensen tegen van over de hele wereld, ook internationale studenten, en daar kon ik het veel beter mee vinden. En misschien ligt dat ook aan mij, omdat ik multicultureel ben opgegroeid in twee verschillende culturen, dus er was een soort van herkenning ook in mensen van andere culturen.
[00:13:34] De manier van studeren was ook heel anders. Er was veel meer samenwerking, veel meer groepswerk, veel intensiever ook, voor mijn gevoel. En ik wist misschien ook al meer wie ik was.
[00:13:50] In groepswerk wist ik dan welke rol ik wilde aannemen en ik deed mijn werk daar ook goed in. Ik genoot er meer van. Ik was ook weer thuis bij mijn ouders. Ik heb een hele tienertijd bij mijn oma gewoond. Maar zoals ik al vertelde, mijn oma kreeg op een gegeven moment Alzheimer en zij moest verzorgd worden. Dat deed ik ook.
[00:14:16] Maar daardoor kon ik denk ik ook minder echt student zijn. Er was ook de zorg voor mijn oma, de zorg voor mijn familie. Toen ik weer terugging naar mijn ouders toe, kon ik dat wat meer loslaten, kon ik gewoon echt student zijn. Er werd ook voor mij gezorgd, er was eten thuis en ik kon gewoon doen wat ik te doen had en vooral op tijd naar bed gaan omdat ik in Wageningen studeerde. Dus ik genoot daar wel meer van.
[00:14:44] Maar ik merkte ook dat ik een soort van depressie verviel, door alles wat ik had meegemaakt, ook tijdens mijn tienerjaren. En ja, met mijn familie, naar Wageningen gaan, en eigenlijk bijna altijd, voor mij gekke tijden, om half zeven al in de trein zitten en dat soort dingen. Dus ik was ook op zoek naar hulp.
[00:15:07] En ik zocht eerst hulp van een psycholoog. Ik ging eerst naar een psychiater en zij stuurde mij door naar een psycholoog. Ik kreeg allemaal testjes te doen. Ik werd een vraag gesteld en toen kwamen zij erop dat ik dystymie had. Dat is een soort van...
[00:15:23] Depressie, maar dan minder heftig. Dat eigenlijk altijd een beetje op de achtergrond speelt. Dus dat ik eigenlijk altijd licht depressief was. Ik moest bijhouden in een boekje hoe depressief ik me wel niet elke dag voelde. Maar ik voelde me daar niet beter door. Dus nadat de man het lang gedaan had en de psychiater had een keer naar gekeken, heb ik dat boekje gewoon weggeflikkerd. En ik dacht van nee, dat ga ik niet doen.
[00:15:50] En ik ben naar een psycholoog gegaan en heb met hem gesprekken gehad, maar ik voelde me niet echt door hem gezien. Ik had het gevoel een beetje alsof hij verplicht naar mij zat te luisteren. Ik heb toen bij de psychiaten of andere psychologen gevraagd, misschien eentje met wie ik meer de klik had. Maar zij zei van, nou ja, probeer het nog maar een tijdje bij hem. Dus heb ik dat gedaan. En ja, meer als een soort van verplichting. En toen heb ik op een gegeven moment Niet echt gelogen, maar meer voorgedaan dat het beter met me ging. En toen hebben we de sessies geëindigd en hij zei dat hij mij nog zou bellen om te kijken hoe het met me ging. Maar dat heeft hij niet gedaan en ik vond het oké zo. Dus ik ging op zoek naar alternatieven. Ik ben iemand die altijd weet dat er andere oplossingen zijn. Dus als dat niet werkt, dan ga ik gewoon verder naar de volgende mogelijkheid om te kijken of dat wat meer voor mij is. En ik kwam op een gegeven moment online tegen Bij alternatieve therapie ook de spirituele therapie. Ik ben dat een beetje gaan onderzoeken wat het precies was en ik kwam een vrouw tegen die me aansprak. Dus ik ben naar haar toe gegaan en echt meteen de eerste sessie voelde ik me zo gezien en zo begrepen en zo getroost, ik ontdekte dingen ook over mezelf die ik niet helemaal begreep, waarvan ik dacht dat het aan mij lag, maar die gewoon zo hebben moeten zijn of waarin zij mij perspectief gaf en dat gaf me zoveel ruimte om mezelf te zijn en ik ben haar zo dankbaar dat ze me dat heeft gegeven en dat ik mezelf ook dat gegeven heb.
[00:17:23] Het was heel mooi en ik ben een tijdje bij haar in Turnapi gebleven. Tot op een moment dat ik het gevoel had dat het gewoon niet meer nodig was om naar haar toe te gaan.
[00:17:32] En ik ben ook gaan opzoeken naar waar je spirituele therapie kon volgen. Ik zag een opleiding in Cromonie. Toen dacht ik van ja, waarom niet? Het leek me... Ik voelde me er heel erg aan toegetrokken. En dat was weer het gevoel. Vermissing kwam opeens weer op. Ik ging het onderzoeken. Gewoon de toelatingstest doen en dat was ook een auralezing. Dus voor het eerst in mijn leven ging een wildvreemde...
[00:17:57] in mijn aura, in het lezen, mijn energie lezen. En dat is ook ervaring. Eerlijk gezegd herinner ik me niet heel veel daarvan. Het enige wat ik er mee herinner was dat ze eigenlijk bevestigde dat ik heel erg verbonden was met mijn familie, maar dat het tijd was om, nou ja ze zeiden niet het is tijd, maar Ik kreeg het gevoel dat ik bezig was om mij daarvan meer los te maken. En mij niet in de rol van verzorger meer te zijn. Wat ik eigenlijk al sinds heel jonge leeftijd ben geweest. En dat ik meer op mezelf mocht richten. En ook dat ik een heel andere persoon zou zijn dan ik dacht dat ik was. Omdat ik zoveel in één rol terecht was gekomen. Van degene die er altijd voor iedereen was en voor iedereen zorgde. Ja, het was niet de toelatingstest, maar het was toch meer het gevoel van... dit is goed voor mij om deze opleiding te doen. En ik heb mezelf ook niet onder druk gezet. Ik dacht, ik doe het eerste jaar en dan kijk ik daarna wel verder. Nou, het eerste jaar heb ik gedaan. Heel diep in mezelf gegaan. Het was een heel mooi jaar. Want je gaat dan door alle chakras heen. En je leert jezelf kennen. Je leert alle chakras kennen. Je leert ook heel veel loslaten. Loslaten van wie je niet bent. Het was een heel mooi jaar.
[00:19:10] In het tweede jaar leer je dan spiritueel begeleider te zijn en dan ga je eigenlijk meer met bepaalde technieken aan de slag, die je ook op andere mensen zou kunnen toepassen om ze te begeleiden. En ja, natuurlijk ging verder daarna. In het derde, vierde jaar leer je echt spiritueel therapeut zijn en je leert om energielezingen, dus auralezingen, of healings toe te passen.
[00:19:37] Ik koos ervoor om alleen de aura-lezingen te doen omdat ik wist van mezelf dat ik kon healen. Dus dat is het harmoniseren van energieën in iemand anders. En ik had het gevoel dat de manier waarop dat gedaan werd tijdens die opleiding niet voor mij was. ben ik officieel deskundige in het lezen van aura's. En healingen heb ik later nog allerlei andere cursussen en workshops over gedaan. En ik heb dat ook geleerd van mezelf, dus op mijn eigen manier via het lezen van boeken en allerlei verschillende technieken op mezelf toegepast. Dat is eigenlijk hoe ik het best leer, door het op mezelf door over te lezen. En dan ook te lezen van mensen die daar zelf ook deskundig in zijn en zelf ook geleerd hebben. En dat op mezelf toe te passen. Ik ontdekte dat dat voor mij de manier was energetische technieken te leren. En dat uiteindelijk ook op andere mensen te doen. Ondertussen was ik ook afgestudeerd voor Voeding en Gezondheid. Maar omdat ik nu meer de kant op ging van het energiewerk en de spirituele therapie, heb ik Voeding en Gezondheid even laten liggen. Om het daarna weer op te pakken in een heel andere vorm en dat is meer met fermenteren en het maken van gezonde drankjes en voeding zoals kombucha, waterkefir, zuurkool. Tegelijkertijd ook met de gedachte dat hoe jij denkt over voeding heel veel effect heeft op je lichaam, op hoe je lichaam werkt. Ja, dat is eigenlijk de levensloop geweest van hoe mijn gevoel van missie mij heeft geleid tot wie ik nu ben en tot de dingen die ik gedaan heb, tot de keuzes die ik gemaakt heb. Ik wil jou er ook graag in inspireren om heel erg sterk op het gevoel af te gaan door Eigenlijk te ontdekken en te weten hoe dat gevoel bij jou zich manifesteert. Bij mij is dat dus dat gevoel dat ik getrokken werd of getrokken word en het gevoel van dat ik ergens blijven word en geïnspireerd word om meer onderzoek te doen en dan die keuze te maken om die kant op te gaan.
[00:21:34] Misschien voelt dit gevoel van missie voor jou heel anders en ik wil je inspireren om te ontdekken hoe dat dan voelt. Ik zal er een meditatie voor maken zodat jij kunt ontdekken hoe jouw gevoel van missie eruit ziet en voelt en hoe jij dat ervaart voor jou persoonlijk.
[00:21:53] Ik denk ook dat mijn moeder's moed om naar de andere kant van de wereld te gaan, dat dat ook in mij een soort van natuurlijk gevoel voor moed heeft ontwikkeld. Waardoor ik eigenlijk niet bang ben om de keuzes te maken, ondanks dat de maatschappij... In de maatschappij wordt heel veel dingen gezegd. Je moet een studie afmaken in vier of vijf jaar. Je moet meteen studeren na je middelbare school. Je moet een baan nemen.
[00:22:20] Het zijn niet echt moeten, maar het zijn wel verwachtingen. En ik heb ook geleerd om niet aan die verwachtingen te voldoen. Ik bedoel, hoeveel mensen kunnen zeggen dat ze drie studies en nog allerlei workshops en cursussen gedaan hebben. Ik ben ook heel dankbaar voor mijn ouders dat zij mij en mijn broertje en zusje altijd de ruimte hebben gegeven om ons te ontwikkelen, onze interesses. En mijn interesse in muziek en mijn interesse in bakken en koken, mijn interesse in tai chi en mijn interesse in Lezen, het lezen van boeken. Mijn moeder was ook een boekenworm. En mijn oma ook. Mijn vader hield ook van boeken. Ja, al die interesses dat mijn ouders ons die ruimte gegeven hebben om ons te ontwikkelen, daarin ben ik ook heel dankbaar voor. En daardoor heb ik ook eigenlijk tussen de opleidingen door een hele mooie tijd gehad met mezelf te ontdekken in muziek en in wat ik leuk vind.
[00:23:13] Dat wil ik je ook meegeven, dat het heel belangrijk is om wanneer je in bepaalde interesse in jou gewekt wordt, om dat te ontdekken. Ga er meer over leren, ga een cursus doen, ga lezen. Wat jouw manier ook is om iets te leren of iets te ervaren, ga dat doen. En dat zal je zoveel meer geven, want je ontdekt ook niet alleen kennis en vaardigheden, maar je ontmoet ook mensen. En via die mensen ontmoet jij misschien weer andere mensen.
[00:23:39] Ik heb ondertussen zoveel alternatieve therapieën gedaan en ik ben steeds via hun, via mijn shiatsu therapeut, ben ik weer bij mijn acupuncturist terechtgekomen en via Ja, ook googlen, online opzoeken en voel vooral wie voor jou het beste werken. Of met wie jij een klik hebt. Ik denk dat is voor mij altijd heel belangrijk geweest. Dus die eerste psycholoog naar wie ik geweest ben, die ervaring heeft mij gestimuleerd om echt ook te zoeken naar mensen die jou kunnen bijstaan in je leven. Met wie je een klik hebt, dat is echt heel belangrijk.
[00:24:17] Ja, wat nog meer belangrijk is, is vooral ook niet eens, je levensmissie is niet eens belangrijk. Want dat ontvouwt zich vanzelf. Het zijn de momenten waarin jouw interesse voor iets gewekt wordt. En de momenten waarin jij opengaat, waarin je echt plezier hebt, waarin jij met iemand bent.
[00:24:37] zo opgaat in de relatie, in de connectie met die andere persoon, dat jouw wereld gewoon, dat de rest van de wereld verdwijnt eigenlijk. Die gaat zo in elkaar op. Dat zijn die momenten die belangrijk zijn voor jouw levensmissie. En ook in die momenten dat het goed voelt, kun jij dan ook die keuzes maken die belangrijk zijn. Want de keuzes die jij maakt, die zorgen ervoor dat jouw pad eigenlijk meer verlicht wordt. Jouw pad wordt steeds duidelijker.
[00:25:06] En eigenlijk zijn de momenten dat je die keuzes niet durft te maken of nog niet durft te maken ook oké. Want ze stimuleren jou om die keuzes uiteindelijk wel te maken of om een andere keuze te maken die op dat moment misschien wat comfortabeler voelt, wat minder groots. Dat kunnen ook gewoon alledaagse keuzes zijn die je maakt. We weten tegenwoordig ook hoe belangrijk het is om bepaalde gewoontes te hebben. Ik sluit me daar enerzijds bij aan. Het is goed om in je dag bepaalde gewoontes in te plannen die voor jou goed zijn, die een stukje zelfzorg, zelfliefde zijn, waardoor jij je meer kunt focussen op onderdelen van jouw missie. En aan de andere kant denk ik ook dat soms het loslaten van gewoontes juist goed is om juist altijd strak aan je planning vast te houden. Maar juist het lossen laten en juist open te staan voor wat de wereld jou te bieden heeft op dat moment. Om te gaan met die flow. Ik denk dat het ook heel belangrijk is.
[00:26:07] En ja, ondertussen heb ik je ongemerkt al ook wat tips gegeven op basis van wat ik zelf ervaren heb. Ik denk altijd dat energie ook belangrijk is. Het gaat soms ook niet om wat ik zeg of hoe ik het zeg, maar meer om de intentie erachter.
[00:26:27] Ik zal je even uitleggen waarom ik deze podcast geef en waarom ik hiermee bezig ben. Want zoals je misschien al gemerkt hebt, heb ik een hele sterke intuïtie. Ik ervaar het leven met verschillende zintuigen tegelijk. Met verschillende zintuigen en tegelijkertijd, wanneer het ene zintuig aangaat, is het andere ook aan. Dat is voor mij ook multidimensionaliteit. Multidimensionaal zijn betekent dat je je bewust bent van verschillende dimensies tegelijk. Wat zijn verschillende dimensies? Verschillende dimensies zijn dat Je verschillende frequenties van energie kunt ervaren. Bijvoorbeeld, je fysieke zintuigen zijn misschien maar één frequentie van informatie die je ervaart. Dus dat zijn dan alles wat je ziet, wat je hoort, wat je voelt op je huid of met je vingers, met je tas zintuigen.
[00:27:13] in je mond, wat je proeft, wat je ruikt en wat je voelt in je lichaam. Die zintuigen zijn eigenlijk niet alleen beperkt tot de fysieke wereld. Er is een heel universum daaromheen, daardoorheen, wat wij niet letterlijk kunnen zien, maar die er wel is. En misschien kun je dat ook voorstellen als dat je je ogen dicht doet en je luistert naar een verhaal van iemand en je ziet dat helemaal voor je in een soort van film.
[00:27:44] En dat is eigenlijk hoe alles werkt. Als je daar voor open staat, kun jij met je zintuigen meer zien, meer horen, meer ruiken, meer proeven, meer voelen, meer ervaren, meer weten dan er eigenlijk is.
[00:28:00] Ik denk eigenlijk dat iedereen dat kan en dat wij ons aan het evolueren zijn naar een soort van mens die daar meer op gericht is en die ook meer de wereld kan ervaren op andere frequenties, dus op andere radiozenders, zeg maar.
[00:28:18] Dus niet alleen op de zender van dit is de realiteit zoals die nu is. We leven in een maatschappij dat we moeten naar school gaan, werken, studeren. Maar er is meer. Er is meer in het leven. En ik denk dat jij dat ook zo ervaart, want anders zou je daar nu misschien niet aan het luisteren zijn.
[00:28:36] En ik denk dat het belangrijk is dat wij die zintuigen meer gaan ontwikkelen en ook meer daarna gaan leven. Want het is niet voor niets dat wij die zintuigelijke ervaring ook hebben. Naast de fysieke zintuigelijke ervaring, maar ook de intuïtieve zintuigelijke ervaring. En dat komt Omdat wij ook steeds meer in die andere wereld gaan leven. Die andere werelden. En ook meer ontdekken dat dat eigenlijk de echte wereld is. En niet de fysieke wereld zoals die voor ons nu bestaat volgens alle regels waar wij het...
[00:29:12] over het algemeen niet mee eens zijn. Een van mijn missies is om jou daarvan bewust te maken dat jij niet hoeft te kiezen om in die wereld te leven van de tussen aanhalingstekens, realiteit, zoals wij die gecreëerd hebben. Jij kunt jouw eigen maatschappij creëren door ervoor te kiezen hoe jij wilt leven en door te ontdekken wat dat dan is, wat jouw missie is, want ook jij hebt een bijdrage.
[00:29:39] aan jouw wereld, of die nou op kleine schaal is, dus gewoon in jouw omgeving, met jouw familie, vrienden, je buren, of op grotere schaal door jouw werk misschien, of door andere dingen waarvan alleen jij kunt ontdekken wat die zijn. En mijn eigen missie is dus om eigenlijk niet alleen op kleine schaal gewoon te zijn, wie ik ben, maar vooral ook om op grotere schaal mensen bewust te maken dat er meer is in het leven en dat je je ervaringen serieus mag nemen. Jouw eigen ervaring is belangrijk. Alles wat jij ervaart is belangrijk. En aan de andere kant, er zijn altijd twee kanten, dus altijd de yin en yang. Aan de andere kant is jouw ervaring misschien totaal niet belangrijk, want wat er alleen maar is, dat ben jij. Jouw essentie is er altijd.
[00:30:36] En jouw essentie is eigenlijk het belangrijkste wat er is, want ik geloof dat iedereen een ziel heeft en dat is een stuk goddelijke essentie van wie jij bent. Stel je voor dat jouw ziel uit kleuren bestaat, dus een bepaalde kleurenmix die alleen voor jou geldt, of een bepaalde kleur, een bepaalde tint. Misschien heb jij een bepaalde tint, een bepaalde kleur en iemand anders heeft weer een hele kleurenmix die bij die ziel past.
[00:31:04] En die ziel probeert zich uit te drukken via jouw lichaam, via jouw emoties, jouw gevoelens, jouw gedachtes en probeert jou eigenlijk te leiden in het leven met behulp van jouw emoties naar de uitdrukking van jouzelf, van jouw ziel.
[00:31:23] Alleen jij kunt dus uitdrukking geven aan je ziel en daarvoor heb jij ook dit specifieke lichaam gekregen. Want elk lichaam ervaart dingen op een andere manier. Elk lichaam heeft weer een bepaalde werking van de zintuigen die alleen maar bepaalde informatie door kan laten. Waardoor alleen jij bepaalde informatie kan krijgen op jouw specifieke manier. Ik geloof trouwens dat iedereen alle informatie kan krijgen die ze willen. Als je je daar op focust, zoals dat je intentie is.
[00:31:53] Maar bepaalde informatie verkrijgen via jouw zintuigen, dat is echt specifiek voor jou en daarom kan niemand jou vertellen hoe jij moet leven of hoe jij dingen moet doen. Alleen jij kunt dat voor jezelf bepalen en het is aan jou om de kracht en de moed te vinden om nieuwsgierig te zijn naar wie jij bent, hoe jij dingen ervaart en om de keuzes te maken die bij jou passen.
[00:32:16] En ook daarin wil ik je heel graag stimuleren. Want door die keuzes te maken die bij jou passen, kun jij steeds meer worden wie jij bent in het leven. En ook jouw eigen realiteit veranderen. En achter jezelf te staan, achter je keuzes te staan. Wanneer iedereen dat doet...
[00:32:34] een verschuiving optreden in de maatschappij naar wat wel beter bij ons past als de mensen die wij zijn. Wat ook meer in onze maatschappij en op deze planeet past. Ja, we zijn dat allemaal met z'n allen om te ontdekken en ik zou zo graag willen dat jij voor jezelf ook ontdekt wat bij jou past en ontdekt hoe je bent en daarom stimuleer ik jou om te ontdekken wie je bent. En ik hoop dat ik je onder andere met deze podcast kan inspireren daarmee en daarin. Daarmee ook even de rust in jezelf kunt vinden, de stilte in jezelf, want die is ook belangrijk. Het vinden van de stilte in jezelf en in de stilte vind jij wie jij bent, wie jouw ziel is. En tegelijkertijd ook Het omarmen van je menselijke ervaringen, van je emoties.
[00:33:29] Het accepteren van je gedachtes, waardoor je eigenlijk je gedachtes ook weer kunt transformeren naar nieuwe gedachten, naar gedachten die je blij maken, waardoor je emoties weer veranderen. En zo is het dan een cyclus waardoor jij weer andere keuzes gaat maken. Als jij naar je eigen emotie gaat luisteren en je bewust bent van de gedachten die daarbij horen, Het is een wisselwerking tussen emotie, gevoel, gedachte. En tegelijkertijd ook een wisselwerking tussen de menselijke ervaring en jouw ziel, jouw spirituele essentie. Inspiratie, wijsheid, tips, middelen, tools, geef ik je graag mee.
[00:34:18] Ik zal je daarbij ook meditaties geven, want in de meditatie vind je dus die stilte en kun je tegelijkertijd ook je menselijke ervaring observeren.
[00:34:27] Ja, bij deze wil ik dan de eerste aflevering afronden. Ik hoop dat je tot wat inzichten bent gekomen over waar deze podcast over zal gaan. En hopelijk heb je mij een beetje leren kennen en begrijp je wie ik ben en wat ik doe. Ik hoop je ook wat energie en inspiratie meegeven te hebben. Ik zal je wat meditaties ook meegeven.
[00:34:55] En ik hoop je bij de volgende aflevering weer te zien. Ik hoop dat je er weer bij bent de volgende aflevering. Mijn naam is Neysha van Semangat Live Mission. En ervaar de magie en schoonheid van het leven van binnenuit. Tot de volgende keer.
